qeyrətlənmə — «Qeyrətlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrət — is. <ər.> 1. Vətən, xalq, ailə namusu; ən əziz və müqəddəs sayılan bir şeyin təəssübünü çəkmə, şərəfini, heysiyyətini qoruma. Vətən qeyrəti. – Gəl, ana yurdumun qızı, gəlini! İndi hünər vaxtı, qeyrət dəmidir. S. V.. <Cabbar:> Qeyrət!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətmənd — <ər. qeyrət və fars. . . . mənd> köhn. bax qeyrətli. Qeyrətmənd və sahibi namus şəxs belə səltənətdən ar edər və belə padşahlardan bizar olar. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətpərəst — ə. və f. 1) qeyrət çəkən; qeyrətli; 2) son dərəcə qısqanc … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyrətpərəst — <ər. qeyrət və fars. . . . pərəst> bax qeyrətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətmənd — ə. və f. bax: qeyrətpərəst (1 ci mənada) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyr — <ər.> bax qeyri 3 cü mənada. Edəsən qeyr ilə seyri gülüstan; Xəstə Zakir qala külxan içində. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətlənmək — f. Qeyrətə gəlmək, səy etmək, cəhd etmək, ruhlanmaq, fəaliyyətə gəlmək, cəsarətə gəlmək, ürəklənmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətləndirmə — «Qeyrətləndirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətli — sif. Öz vətəninin, xalqının, yaxın adamlarının qeyrətini çəkən, şərəf və namusunu qoruyan. Hər birimiz guya millətin ən qeyrətli hamisi, canıyananı donuna girib zəmanə aslanı, qəhrəmanı oluruq. C. M.. Haşım qeyrətli və çalışqan adam olduğundan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyrətkeş — sif. və is. <ər. qeyrət və fars. . . . keş> Qeyrət çəkən; vətən, xalq, ailə namusu çəkən (adam) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
